Pokuta


Całe Pismo św. mówi o miłosnej relacji Boga i człowieka. Słowo "konfesjonał" pochodzi od łacińskiego confessio, czyli "wyznaję". Zdarza się, że pojmujemy to wyznanie jednostronnie. Spowiedź tak naprawdę jest zderzeniem się dwóch wyznań: Jezusa, który mówi: ja cię tak kocham, że moja miłość jest większa niż twój grzech i mojego odkrycia w prawdzie swojej grzeszności. Przychodzę, bo chcę w tej miłości Pana Boga się odnaleźć. Powrót do łaski jest świętem. Człowiek, który przez grzech widzi śmierć, przez łaskę zaczyna widzieć życie, bo właśnie miłość je niesie ze sobą.


Spotkanie z Chrystusem w sakramencie pokuty jest spotkaniem człowieka z lekarzem dusz. Człowiek staje w całej prawdzie przed Bogiem, by wyjawić Mu to, co go boli. Pytając o grzech należy się zastanowić, czy to, co robię, pochodzi z miłości i do miłości prowadzi. W sakramencie pojednania chodzi zatem o miłość i odbudowanie kredytu zaufania, jaki otrzymaliśmy od Boga na chrzcie świętym.


W naszej parafii okazja do sakramentu pokuty i pojednania  jest ok. 20 minut przed każdą mszą oraz w soboty od godz. 16:30 - 17:00.


Przygotowanie:


Zanim penitent przystąpi do konfesjonału, by otrzymać rozgrzeszenie, powinien przypomnieć sobie warunki tego sakramentu:

  • rachunek sumienia
  • żal za grzechy
  • mocne postanowienie poprawy
  • szczera spowiedź
  • zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu


Po otrzymaniu rozgrzeszenia pozostaje do wypełnienia zadana pokuta i naprawienie szkód wyrządzonych swym postępowaniem.