Parafia Matki Bożej Różańcowej w Zabrzu Grzybowicach

Różaniec odbiciem losów każdej rodziny

Maryjo Ty wiesz żeśmy grzeszni, i że pokuty trzeba nam, ale bez Twojej pomocy, słaby człowiek zginie sam. Więc podajesz nam Różaniec, byśmy z grzechów mogli wstać, i w modlitwie różańcowej z Tobą w łasce mogli trwać. Spójrz Maryjo jak do Ciebie woła cały Polski lud, i w modlitwie różańcowej zaspokaja serca głód. Bo w Różańcu jest ratunek i pokuta szczerej łzy, kto z Różańcem trwa nie zginie, bo w Różańcu jesteś Ty. Tajemnice Różańca Świętego, ukazujące życie Jezusa i Maryi, to niemalże droga każdego z nas. Chociaż Chrystus i jego Matka są osobami wyjątkowymi w dziejach rodziny ludzkiej, to jednak Ich droga jest podobna do naszej. Różaniec jest jak lustro, w którym można zobaczyć nie tylko Boga, ale można zobaczyć samego siebie. Jest to skrót dziejów każdej rodziny chrześcijańskiej. Każda, bowiem rodzina przeżywa chwile radosne w swoim życiu. Każda rodzina przeżywa swoje zwiastowanie, poczym dzieli się tą radością ze swymi bliskimi. Każda rodzina uczestniczy w narodzeniu swego potomstwa a później ofiaruje je Bogu w sakramencie Chrztu Świętego. Która też matka, czy ojciec, nie martwi się, gdy dziecko długo nie wraca ze szkoły, a później nie cieszy się z jego obecności? Tajemnice radosne rozważane w Różańcu przypominają, więc nasze codzienne, domowe i rodzinne życie. Podobnie jest z tajemnicami światła, kiedy to każdy z nas podobnie jak Jezus przyjął Chrzest, i nie raz był uczestnikiem wesela. Podczas każdego kazania podczas Mszy Świętej, słuchamy jak Jezus w usta kapłana wkłada swoje orędzie Królestwa Bożego i wzywa nas do ciągłego nawracania. Który też człowiek nie przeżywa różnych przemian w swoim życiu? Jezus w przesłaniu Królestwa Bożego uobecniał nam zbawienie, powiedział też „Ja jestem z wami aż do skończenia świata". Dlatego też ustanowił Eucharystię – sakrament kontynuacji Jego zbawczej obecności w dziejach, a Jego powyższe słowa są dla nas zapewnieniem, że jest obecny do dziś w swoim eucharystycznym Ciele, którego spożywanie przyczynia się nam do osiągnięcia zbawienia. Każda rodzina ma też w swoim życiu tajemnice radosne, choć czasem można nazwać je nawet tragiczne. Przeżył je Chrystus, przeżyła je Maryja, przeżywamy również i my. Jest to nieodłączny los każdego człowieka. A bolesnych zdarzeń jest z dnia na dzień coraz więcej. Nieraz przeżywamy chwile udręki, nieraz jesteśmy osamotnieni. Często człowieka poniżają, często go wyśmiewają, a jeszcze częściej robią to niesłusznie. To właśnie przez cierpienie, przez swój Krzyż Jezus pokazał którędy prowadzi droga zbawienia. Wielu, którzy żyją Słowem Bożym wiedzą, że „Błogosławieni są ci, którzy cierpią, albowiem oni będą pocieszeni". Jednak zawsze po nocy następuje dzień, po smutkach radość. I tak też jest w Różańcu, po chwilach boleści, przychodzi czas chwały. Właśnie tutaj wstępuje w człowieka otucha, że nie umiera on całkowicie, życie jego się zmienia, ale się nie kończy. Wiemy, że przyjdzie zmartwychwstanie, że przyjdzie droga do nieba, przyjdzie Duch Pocieszyciel. Przyjdzie moment, gdy razem z Jezusem i jego Matką znajdziemy się przed tronem Bożym, i radość Bożych Przyjaciół będzie naszą radością. Tak, więc wyraźnie widać jak tajemnice różańcowe w głęboki sposób odbijają losy naszego życia. Przez rozważanie tych najgłębszych treści Ewangelii lepiej poznajemy Jezusa Chrystusa i jednoczymy się z Nim w miłości, napełniając nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne Jego obecnością.